Yeşim Candan
Bij de Turkse ambassade in Stockholm werd vorige week een koran in brand gestoken. Pure provocatie, als je het mij vraagt, al zullen velen dat niet met me eens zijn en het beschouwen als vrijheid van meningsuiting. Maar als je weet dat een koran vernielen de allergrootste belediging is voor moslims, en je doet dit willens en wetens toch, valt dit dan wel onder die noemer?
De rechts-extremistische activist Rasmus Paludan had vooraf aangekondigd dat hij een koran in brand zou steken. Met zijn actie wilde hij de onderhandelingen met Turkije over de toetreding van Zweden tot de NAVO onder de aandacht brengen. De politie had toestemming gegeven voor zijn actie, de Zweedse regering niet. De Zweedse minister van Buitenlandse Zaken, Tobias Billström, bestempelde Paludans actie als een ‘afschuwelijke islamofobe provocatie’, terwijl de Zweedse politie het dus opvatte als een overduidelijke uiting van het vrije woord.
Turkije zal niet meer akkoord gaan met de toetreding van Zweden tot de NAVO.
Paludan boekte wel succes met zijn actie, want de onderhandelingen tussen Turkije en Zweden over de NAVO-toetredingskwestie lopen nu spaak. De grootste aartsvijand van het land is de PKK, daarom stelde president Erdogan als voorwaarde voor de Zweedse toetreding dat het land Turkse PKK-aanhangers op zijn grondgebied zou uitleveren. In Turkije zit de Koerdische lijsttrekker Demirtas al sinds 2016 vast. Turkije zegt dat diens oppositiepartij HDP banden heeft met de PKK, maar de HDP ontkent dat.
Na de koranverbranding van afgelopen week zal Turkije helemaal niet meer akkoord gaan met de toetreding van Zweden tot de NAVO. Erdogan heeft dit zelfs al letterlijk gezegd: “Jullie hadden respect moeten tonen voor Turkije en de islamitische wereld. Jullie kunnen de NAVO ook vergeten… Denk maar niet dat wij dit gaan goedkeuren…”
Intussen is de antikorantrend ook overgewaaid naar Nederland.
Ook in Noorwegen deinzen ze niet terug voor een koranverbranding, zoals bij een demonstratie van de actiegroep SIAN, die als leus heeft: stop de islamisering van Noorwegen. Dat beide voorvallen zich afspeelden op Scandinavisch grondgebied, valt overigens te verklaren uit het extreemrechtse dat zit verankerd in de Scandinavische geschiedenis: daar is altijd verzet geweest tegen immigratie en de multiculturele samenleving. Eerst tegen de komst van grote groepen asielzoekers, later tegen moslims.
Intussen is de antikorantrend ook overgewaaid naar Nederland. Onze stoere Pegida-voorman Erwin Wagensveld heeft afgelopen week ook even zijn momentje van vrijheid van meningsuiting gehad. Tijdens een demonstratie bij het tijdelijke Tweede Kamer-gebouw verscheurde hij een koran. Hoe origineel.
Het willens en wetens kwetsen van moslims valt onder microagressie. Het punt is dat je dit in een democratisch land niet kunt verbieden, omdat het vernielen van een koran als vrijheid van meningsuiting wordt gezien. Iets waar ik – voorvechter van het vrije woord – het dus absoluut niet mee eens ben.
Het willens en wetens beledigen en kwetsen van moslims valt onder microagressie.
En de islam is geen barbaars geloof, hoezeer deze religie in landen als Afghanistan en Iran ook wordt misbruikt door mannen met barbaarse intenties. Eigenlijk valt het verbranden van een koran onder islamofobie. Je steunt immers de haat tegen moslims als je voor de verbranding van een koran bent. Islamofobie moet net zoveel aandacht krijgen als antisemitisme en homofobie, zeker in Nederland, waar mensen met een islamitische achtergrond wonen. De waarheid is dat de islam het meest verachte geloof in de wereld is. Maar niet iedere moslim is een terrorist. En niet iedere uiting is er een van het vrije woord.
Bron: RTL Nieuws